Διαβάσαμε με πολύ ενδιαφέρον, στην ιστοσελίδα του Σουηδικού Οργανισμού Κοινωνικών Ασφαλίσεων πως ο αριθμός των ατόμων που βρίσκονται σε αναρρωτική άδεια λόγω άγχους αλλά και ο αριθμός των ατόμων που παίρνουν αναρρωτική άδεια λόγω ψυχικών ασθενειών στη Σουηδία, αυξάνεται.
Σύμφωνα λοιπόν, με τα στατιστικά στοιχεία του Σουηδικού Οργανισμού Κοινωνικών Ασφαλίσεων για τον αριθμό των ατόμων που βρίσκονται σε αναρρωτική άδεια στη Σουηδία στην έκθεση «Από τον πόνο στην πλάτη στην εξάντληση» (Från ryggont till utmattning), είναι σαφές ότι οι ασθένειες που σχετίζονται με το άγχος αντιπροσωπεύουν ένα αυξανόμενο ποσοστό αναρρωτικών αδειών. Οι λόγοι που οδηγούν στο αυξανόμενο αυτό ποσοστό είναι για παράδειγμα οργανωτικά και κοινωνικά θέματα επαγγελματικής ασφάλειας και υγείας, είναι η έλλειψη πόρων για την κοινωνική στήριξη την αναγνώριση και την εκτίμηση στην επαγγελματική ζωή αλλά και θέματα που αφορούν την ισότητα των φύλων.
Βάση των στατιστικών στοιχείων τα ποσοστά ανεβαίνουν σε γυναικοκρατούμενους χώρους εργασίας, αλλά και σε βιομηχανίες που δεν απασχολούν άτομα με τριτοβάθμια εκπαίδευση. Στις θέσεις εργασίας που απαιτούνται πανεπιστημιακές σπουδές, τα άτομα εργάζονται λίγο πιο ελεύθερα έχουν υψηλότερες αμοιβές, αλλά έχουν επίσης την ευκαιρία να ελέγχουν την εργασιακής τους κατάσταση.
Είναι χαρακτηριστικό πως εργαζόμενοι σε γυναικοκρατούμενους τομείς φροντίδας, πέραν απο το ότι έχουν χαμηλές αποδοχές, αντιμετωπίζουν και ένα ακόμη πρόβλημα επειδή φθείρονται τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Μια όχι τόσο καλά αμειβόμενη εργασία, θέτει σε κίνδυνο τόσο την υγεία όσο και τα οικονομικά του εργαζόμενου, ενώ παράλληλα παρέχει λιγότερες ευκαιρίες για καλή σύνταξη. Οι γυναίκες είναι επίσης, εκείνες που αναλαμβάνουν μεγαλύτερη ευθύνη αναφορικά με την οικογενειακή φροντίδα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τους άνδρες, ένα γεγονός που είναι επίσης ανησυχητικό. Στην έκθεση αναφέρεται επίσης πως και οι άνδρες αρρωσταίνουν το ίδιο.
Σύμφωνα με τη Σουηδική Υπηρεσία Κοινωνικών Ασφαλίσεων, οι αναρρωτικές άδειες που σχετίζονται με το άγχος άρχισαν να αυξάνονται ήδη από τη δεκαετία του 1990 μετά την περικοπή πόρων στην υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση και την κοινωνική φροντίδα. Στην αλλαγή της χιλιετίας, ο πόνος στην πλάτη, στους ώμους και τον αυχένα ήταν πιο συχνός, όμως από την στιγμή που η επαγγελματική ζωή μετατοπίστηκε επαγγελματικά, από την βιομηχανική παραγωγή στον τομέα παροχής υπηρεσιών, οι ψυχικές ασθένειες αυξήθηκαν.
Μεταξύ Ιουνίου 2019 και Ιουνίου 2023, ο αριθμός των ατόμων που βγήκε σε αναρρωτική άδεια έπειτα από ιατρική διάγνωση αναφορικά με το άγχος αυξήθηκε από 28.200 άτομα σε 42.000, μια αύξηση της τάξεως του 49%. Από αυτά τα άτομα, 4 στα 5 ήταν γυναίκες. Σύμφωνα με την έκθεση, οι ψυχιατρικές διαγνώσεις, τόσο σε γυναίκες όσο και σε άνδρες, αντιπροσωπεύουν μία στις τρεις αναρρωτικές άδειες που ξεκίνησαν τώρα και μία στις δύο συνεχιζόμενες (μακράς διάρκειας) αναρρωτικές άδειες. Όμως αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην Σουηδία. Κάνοντας μια έρευνα στο ίντερνετ διαβάσαμε πως η κακή υγεία λόγω άγχους όχι μόνο αυξάνεται διεθνώς αλλά οι ψυχικές ασθένειες είναι ένα σημαντικό παγκόσμιο πρόβλημα ειδικά στις ανεπτυγμένες οικονομίες.
Η μακροχρόνια αναρρωτική άδεια αποτελεί μια πληγή αλλά και κόστος στην κοινωνία. Για παράδειγμα στην έκθεση «Το κοινωνικό κόστος της μεγαλύτερης αναρρωτικής άδειας» από τη Skandia, εκτιμήθηκε πως το ποσό της απώλειας εργασίας λόγω αναρρωτικής άδειας ανήλθε το 2022 σε 71 δις. SEK.
Σύμφωνα πάντα με την έκθεση της Στατιστικής Υπηρεσίας της Σουηδίας, λίγο πάνω από το 25% των γυναικών, ηλικίας 20-64 ετών, εργαζόταν με μερική απασχόληση κατά την διάρκεια του 2018-2022, ενώ για τις ίδιες χρονιές, το αντίστοιχο ποσοστό για τους άνδρες είναι λίγο πάνω από 10%.
Καταλήγοντας αναφέρεται πως οι εργοδότες πρέπει να βλέπουν ως επένδυση και όχι ως κόστος, την καλή ποιότητα ζωής του προσωπικού τους στον εργασιακό χώρο, μια που όλοι, η κοινωνία, η εταιρεία αλλά και ο ίδιος ο εργαζόμενος βγαίνουν κερδισμένοι από κάποιον που εργάζεται, αισθάνεται καλά και διατηρεί την παραγωγή.
Πηγές