«Έφυγε» σε ηλικία 78 ετών ο προπονητής της ιστορικής ομάδας μπάσκετ του Άρη με Γκάλη, Γιαννάκη και «αναμορφωτής» του μπασκετικού Ολυμπιακού έπειτα από μακροχρόνια ασθένεια.
Ο Γιάννης Ιωαννίδης συνέδεσε το όνομά του με τον μεγάλο Άρη της δεκαετίας του ’80 και εν συνεχεία κατέβηκε στον Πειραιά για να αναλάβει τον Ολυμπιακό τον οποίο οδήγησε σε στιγμές δόξας.
Κάθισε επίσης στον πάγκο της ΑΕΚ και προπόνησε και την Εθνική ομάδα (1980-81 και 2002-03). Ο Γιάννης Ιωαννίδης που έμεινε γνωστός με το παρατσούκλι ο “Ξανθός” συμμετείχε 6 φορές σε Final-4 της Euroleague αλλά δεν κατάφερε να ανέβει στην κορυφή της Ευρώπης.
Έφτασε στην τετράδα της Ευρώπης, τρεις φορές με τον Άρη, δύο με τον Ολυμπιακό και μια με την ΑΕΚ.
Κατέκτησε 12 πρωταθλήματα Ελλάδας και 6 Κύπελλα. Στην διάρκεια της καριέρας του συνεργάστηκε με σπουδαίους παίκτες όπως ο Νίκος Γκάλης, ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ο Παναγιώτης Φασούλας, ο Ζάρκο Πάσπαλιε, ο Ρόι Τάρπλεϊ ο Γιώργος Σιγάλας, ο Λευτέρης Σούμποτιτς, ο Ντέιβιντ Ρίβερς, ο Έντι Τζόνσον, ο Σάσα Βολκόφ, ο Ουόλτερ Μπέρι, ο Μπάνε Πρέλεβιτς και άλλοι.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1945 και σπούδασε γεωπόνος. Από μικρός λάτρεψε το μπάσκετ και έπαιξε στην ομάδα του Άρη. Αργότερα ασχολήθηκε με την προπονητική και θεωρείται ο κορυφαίος Έλληνας προπονητής μπάσκετ.
Έμεινε στην ιστορία για τα γούρια του, για τις επικές του ατάκες αλλά και για τους καυγάδες με παίκτες και με διαιτητές. Στην ιστορία πέρασε το μπουκάλι που πέταξε στον Γιώργο Σιγάλα στον αγώνα της Τρεβίζο με τον Ολυμπιακό, επειδή ο Κούκοτς έκανε… όργια μέσα στο γήπεδο και ο Σιγάλας είχε χρεωθεί με φάουλ και δεν μπορούσε να βοηθήσει!
Τα τελευταία χρόνια είχε σοβαρό πρόβλημα υγείας που δεν του επέτρεπε να βγαίνει από το σπίτι του στην Αθήνα. Είχε γράφει την αυτοβιογραφία του με την βοήθεια των δημοσιογράφων Βασίλη Σκουντή και Δημήτρη Καρύδα αλλά δεν εκδόθηκε έως σήμερα.
Μεγάλη κουβέντα έγινε για τα γούρια του. Φορούσε πάντα το ίδιο σακάκι σε όλα τα παιχνίδια. Ο Γκάλης και ο Γιαννάκης στο πρώτο ημίχρονο φορούσαν την κίτρινη φανέλα που στο πίσω μέρος έγραφε το όνομά τους. Στο δεύτερο η φανέλα άλλαζε και δεν υπήρχε όνομα. Στην προθέρμανση ο Φιλίππου πάντα έβαζε το τελευταίο καλάθι!