Όσοι βρέθηκαν στην δίνη του πολέμου σαν παιδιά, σαν ενήλικες, σαν αιχμάλωτοι, στην πρώτη γραμμή ή στα μετόπισθεν έχουν να διηγούνται και να θυμούνται με δάκρυα στα μάτια….

Όμως μέσα στην θλίψη των ματιών τους για όσα φρικτά είδαν και έζησαν διακρίνεις μια περηφάνεια και ένα καθάριο βλέμμα.

Η Ιταλία μέσω του Πρέσβη της, στις 03.03 τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου του 1940, απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του Βασιλείου της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική.

Ένα βροντερό «ΟΧΙ» του Μεταξά, εκείνη την νύχτα, (Alors, c’est la guerre ήταν η ακριβής απάντησή του που σημαίνει “Λοιπόν αυτό σημαίνει πόλεμο”) στον Ιταλό Πρέσβη ήταν η έναρξη του ελληνοιταλικού πολέμου και η είσοδος της Ελλάδας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η σημαία κρατήθηκε ψηλά για να συνεχίζει να κυματίζει αχέρωγη, ελεύθερη με σεβασμό σε όλα όσα πρεσβεύει!!!!

Όσοι επέζησαν, στα χρόνια που ακολούθησαν το μόνο που ζητούσαν ήταν Ειρήνη….όχι μόνο ως ευχή αλλά και ως πραγματικότητα.

Η αποφυγή ενός τρίτου πολέμου στηρίζεται στις αναμνήσεις…. όμως δυστυχώς οι εστίες πολέμου στον κόσμο μας δείχνουν πόσο λεπτές είναι οι ισορροπίες…

Χρόνια πολλά σε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες που ακόμα..πιστεύουν!

🌿28η Οκτωμβρίου 1940🕊🇬🇷

English

🇬🇷 “Fortresses are never surrendered — they are taken.”

Those who found themselves in the chaos of war — children, adults, soldiers, prisoners — carry memories that changed their lives forever.

Moments filled with fear, pain, and sacrifice. Yet behind the sadness in their eyes, you can still see pride. A clear, steady gaze filled with courage and faith.

In the early hours of October 28, 1940, Italy, through its ambassador, demanded the free passage of its army through Greece in order to occupy key strategic points of the country.

Prime Minister Ioannis Metaxas gave a simple but powerful answer — words that would echo around the world:

“Alors, c’est la guerre” — “Then, this means war.”

That “NO” — the legendary OXI — was more than a refusal. It was the spirit of an entire nation standing tall against tyranny. It became a symbol of freedom, dignity, and courage. From that moment on, Greece entered World War II with her flag held high — untamed, proud, and free.

Those who fought, those who waited, those who lost everything — they all longed for one thing: Peace.

Not just as a wish, but as a promise — a way of life that would keep the pain of war from returning.

And yet, even tordas, the flames of conflict still burn across the world, reminding us how fragile peace truly is. Memory is our shield, and remembrance is our duty.

Today, we honor those who believed, those who stood their ground, and those who gave everything for freedom.

Because freedom is never handed to us it’s earned. 🇬🇷🕊

Happy OXI Day to all Greeks and to everyone who still believes in courage, peace, and unity.

A.Z