Με χαρά παρουσιάζουμε την ομιλία του Μητροπολίτη Σουηδίας και πάσης Σκανδιναβίας κ. Κλεόπα, η οποία εκφωνήθηκε την Κυριακή 27 Ιουλίου 2025, στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Γεωργίου στη Στοκχόλμη.

Με αφορμή την ευαγγελική περικοπή της ημέρας, ο Σεβασμιώτατος αναφέρεται στη δύναμη της πίστης, την αξία της υπομονής και την αγάπη που μπορεί να αλλάξει τη ζωή του ανθρώπου.

Η ομιλία προσφέρει σκέψεις και μηνύματα που μας εμπνέουν να εμπιστευτούμε περισσότερο τον Θεό και να δούμε με νέα ματιά τις προκλήσεις της καθημερινότητας.

Αξίζει να τη διαβάσουμε με προσοχή και να κρατήσουμε μέσα μας τα σημεία που μας δίνουν κουράγιο και φως.

«Πανοσιολογιώτατε π. Βαρθολομαίε,

Αιδεσιμολογιώτατε π. Simon,

Μουσικολογιώτατοι,

Αγαπητοί μου Αδελφοί,

Αγαπημένα μας παιδιά,

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μάς παρουσιάζει τρεις θαυματουργικές επεμβάσεις του Κυρίου: την θεραπεία δύο τυφλών κι ενός κωφού-δαιμονισμένου. Ο κοινός παρονομαστής των θαυμάτων αυτών είναι η πίστη και η θεραπευτική αγάπη του Χριστού. Ο Κύριος δεν ρωτά, αν επιθυμούν την θεραπεία, αλλά εάν πιστεύουν.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος τονίζει ότι, «ο Κύριος ζητά την πίστη, όχι για να δείξει αδυναμία, αλλά για να φανερώσει το ήθος του ανθρώπου και να καλλιεργήσει την ελευθερία του. Θέλει η θεραπεία να είναι καρπός συνεργασίας μεταξύ Θεού και ανθρώπου». (Ομιλία ΛΓ΄ εις το κατά Ματθαίον).

Η πίστη των δύο τυφλών είναι επίμονη και γεμάτη ελπίδα. Δεν απαιτούν, αλλά ομολογούν: «Ναί, Κύριε», μια ομολογία δυναμική, απλή και ολοκληρωτική.

Ακολουθεί ο καθοριστικός λόγος του Κυρίου: «Κατά τήν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν». Η πίστη δεν είναι απλώς μια εσωτερική αίσθηση ή μια ηθική στάση. Είναι προσωπική σχέση με τον Χριστό.

Κατά τον Άγιο Κύριλλο Αλεξανδρείας, «Η πίστις ενεργεί την δύναμιν του Θεού. Ουχ ως αιτία, αλλ’ ως δίοδον· διά της πίστεως εισέρχεται η χάρις». Η πίστις, λοιπόν, είναι η «γέφυρα» που ενώνει τον άνθρωπο με την σωστική ενέργεια του Θεού. Ο Χριστός θεραπεύει, επειδή ο άνθρωπος Του το επιτρέπει με την πίστη του.

Οι τυφλοί δεν απογοητεύονται όταν ο Κύριος δεν τους απαντά αμέσως. Μάλιστα, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ερμηνεύει αυτή την καθυστέρηση ως παιδαγωγικό τρόπο, ώστε να αναδειχθεί η επιμονή τους και να αυξηθεί η πίστη τους. «Ουκ ευθέως ιάται, ίνα δείξη την πίστιν αυτών, και μάθημα παρέχη ημίν, ότι πολλάκις η καθυστέρησις του Θεού ουκ αποστροφή εστί, αλλά ευδοκία».

Ο λόγος αυτός είναι παρηγορητικός για όσους προσεύχονται χωρίς άμεσες απαντήσεις. Ο Θεός δεν αδιαφορεί, αλλά καλλιεργεί την υπομονή και βαθαίνει την καρδιά μας.

Ο δεύτερος θαυματουργικός λόγος αφορά σ’ έναν άνθρωπο, που δεν μπορούσε να εκφράσει πίστη, ήταν κωφός και δαιμονισμένος. Όμως, άλλοι τον προσφέρουν στον Χριστό. Αυτή είναι μια σπουδαία εικόνα της εκκλησιαστικής μεσιτείας και αλληλοβοήθειας.

Ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης σημειώνει χαρακτηριστικά: «Η αγάπη των άλλων ανοίγει δρόμο στην σωτηρία του αδυνάτου. Ο άνθρωπος σώζεται εν κοινωνία, όχι εν απομονώσει».

Αυτή η εικόνα μάς καλεί να θυμηθούμε ότι, όταν κάποιος δεν μπορεί να προσευχηθεί, εμείς μπορούμε να γίνουμε οι φωνές του ενώπιον του Θεού.

Παρά τα θαύματα, οι Φαρισαίοι μένουν κλειστοί. Κατηγορούν τον Χριστό, ότι διώκει δαιμόνια «εν τω άρχοντι των δαιμονίων».

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει, ότι η ζήλια και η φιλοδοξία τούς τύφλωσαν χειρότερα από την σωματική τύφλωση των θεραπευθέντων.

Ας προσέξουμε κι εμείς, μήπως οι προκαταλήψεις κι ο εγωισμός μας, μάς εμποδίζουν, να δούμε το φως του Θεού.

Η σημερινή περικοπή μάς καλεί να εμπιστευτούμε τον Χριστό, με όλη την καρδιά μας. Να Τον αφήσουμε να θεραπεύσει, όχι μόνο τις σωματικές, αλλά κυρίως τις πνευματικές μας τυφλώσεις.

Ο Χριστός είναι το Φως του κόσμου, αρκεί να Του επιτρέψουμε, να εισχωρήσει και να κατοικήσει μέσα μας και ν᾽ αξιωθούμε, να ακούσουμε την φωνή Του, «Κατά τήν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν». Ας γίνει η φράσις αυτή πραγματικότης ζωής. Αμήν!»