Αυτόν τον Οκτώβριο, κάνε την πρόληψη προτεραιότητα και ενημερώσου για τον καρκίνο του μαστού.

Nea2day.comEDITORIAL, ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ο μήνας Οκτώβριος έχει θεσμοθετηθεί διεθνώς ως μήνας πρόληψης, ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τον καρκίνο του μαστού. Παρά την συνεχή πρόοδο στην διάγνωση και την θεραπεία της νόσου, υπολογίζεται ότι περίπου 1 στις 9 γυναίκες θα ασθενήσουν από καρκίνο του μαστού σε κάποια φάση της ζωής τους.

Υπάρχουν περίπου 1,38 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις και 458.000 θάνατοι από καρκίνο του μαστού κάθε χρόνο. Ο καρκίνος του μαστού είναι ο πιο συχνός καρκίνος στις γυναίκες παγκοσμίως, τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και τις αναπτυσσόμενες χώρες. Στις χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος χώρες η συχνότητα εμφάνισης αυξάνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια και αυτό οφείλεται στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής, την αστικοποίηση και την υιοθέτηση του δυτικού τρόπου ζωής.

Επί του παρόντος δεν υπάρχει επαρκής γνώση σχετικά με τις αιτίες του καρκίνου του μαστού, ως εκ τούτου, η έγκαιρη ανίχνευση της νόσου παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας. Όταν η ασθένεια ανιχνεύεται νωρίς, τότε υπάρχουν πολύ μεγάλες πιθανότητες να θεραπευτεί.

Αυτόν τον Οκτώβριο, κάνε την πρόληψη προτεραιότητα και ενημερώσου για τον καρκίνο του μαστού!

H συγκεκριμένη μορφή έρχεται και απειλεί όχι μόνο τη ζωή μιας γυναίκας αλλά και τη θηλυκότητά της αφού ο μαστός είναι σύμβολο ομορφιάς, μητρότητας και ερωτικής υπόστασης. Το τελευταίο έχει ιδιαίτερη σημασία, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο καρκίνος του μαστού είναι πιο συχνός σε μια ηλικία που και άλλοι παράγοντες (πχ. εμμηνόπαυση, φυσιολογική γήρανση) επιδρούν αρνητικά στην αίσθηση θηλυκότητας και ελκυστικότητας που αισθάνονται και νιώθουν οι γυναίκες.

Οι αρχικές αντιδράσεις μιας γυναίκας απέναντι στην ανακοίνωση της ασθένειας, είναι συνήθως σοκ, άρνηση, θυμός.

Ξαφνικά, όλα όσα θεωρούσαν δεδομένα μετατρέπονται σε αβεβαιότητα. Η διάγνωση του καρκίνου είναι δυνατόν να προκαλέσει μια σειρά από έντονα συναισθήματα όπως φόβο για πιθανό θάνατο, οργή, ελπίδα, ενοχή, άρνηση, θλίψη, μοναξιά ή προσμονή. Αυτά όλα είναι φυσιολογικές αντιδράσεις σε μια τόσο σημαντική αλλαγή.

Τα θέματα που την απασχολούσαν μέχρι εκείνη τη στιγμή γίνονται ασήμαντα. Η χειρουργική αφαίρεση του όγκου, η μαστεκτομή, η χημειοθεραπεία, η ακτινοβολία και λοιπές θεραπείες είναι εμπειρίες που επιφέρουν μεγάλες αλλαγές στο σώμα, στη ψυχή και στις σχέσεις της γυναίκας, προκαλώντας αναστάτωση και ταλαιπωρία.

Για το λόγο αυτό τα σοβαρότερα ψυχικά προβλήματα εμφανίζονται όταν η διάγνωση του καρκίνου του μαστού είναι πλέον σίγουρη. Η θλίψη, η αϋπνία, η ανορεξία, η νευρικότητα, η οργή, η ενοχή, είναι φυσικό να συνοδεύουν στην αρχή τη διάγνωση.

Οι πρώτοι 12-18 μήνες που ακολουθούν τη διάγνωση φαίνεται να είναι δυνητικά η πιο δύσκολη περίοδος για τις γυναίκες με καρκίνο του μαστού. Ωστόσο μετά τις θεραπείες η διάθεση σταδιακά επανέρχεται.