“Πέρασαν 24 χρόνια από το θάνατο ενός από τους λίγους πραγματικούς πολιτικούς ηγέτες της νεότερης και σύγχρονης Ιστορίας της χώρας. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Η Ιστορία ήδη έχει ζυγίσει τα θετικά και τα αρνητικά του ανδρός.
Η σημερινή συγκυρία αποδεικνύει περίτρανα πως η απουσία του όχι μόνο είναι εμφανής, αλλά μας φέρνει και σε απόγνωση βλέποντας τα σημερινά “πολιτικά” λιμά. Το 1987 φτάσαμε όσο ποτέ στο να τελειώσουμε μία και καλή με τη Τουρκία. Τα αρχεία έχουν ανοίξει, τα έγγραφα έχουν δημοσιευτεί και δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για το τι έκαναν τότε οι “σύμμαχοί” μας. Το ίδιο ακριβώς κάνουν και σήμερα. Η διαφορά είναι πως τότε υπήρχε ο πολιτικός άνδρας, οι Ένοπλες Δυνάμεις μας και η αποφασιστικότητα υπεράσπισης της πατρίδας και των πολιτών. Είναι γνωστό πως η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων δεν ήταν πολιτικά προσκείμενη στον Ανδρέα. Τον λάτρεψε όμως γιατί με τους χειρισμούς του και την αποφασιστικότητά του είδε στα μάτια και στη καρδιά του ανδρός την απίστευτη επιθυμία υπεράσπισης των ιερών και οσίων του έθνους. Τα γεγονότα γνωστά. Η Τουρκία υποχώρησε ατάκτως, εξευτελιζόμενη η ίδια, αλλά και οι “σύμμαχοι”.
Η Ιστορία επαναλήφθηκε το 1996 στα Ίμια. Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας ήταν και πάλι πανέτοιμες να ταπεινώσουν τη Τουρκία και να υπερασπιστούν με αποτελεσματικότητα τα ιερά και όσιά μας. Την είχαν κλειδώσει και πάλι και ήταν έτοιμες να τη συντρίψουν. Μόνο που τότε ο Ανδρέας ήταν έτοιμος για το μεγάλο φευγιό και τον είχαν αντικαταστήσει με κάποιον άλλο υπεύθυνο όχι μόνο για το γκριζάρισμα του Αιγαίου και την ήττα της Ελλάδας, αλλά και της αρχής της υποδούλωσής της στους Γερμανούς, η οποία κρατά μέχρι σήμερα. Ναι, η Ιστορία είναι αμείλικτη και καταγράφει τους πάντες και τα πάντα και τους δίνει τη θέση που τους πρέπει. Άλλους τους κατατάσσει στο φως και άλλους στο σκοτάδι, στον υπόνομό της.
Ναι, ο Ανδρέας λείπει. Όπως λείπει και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Πολιτικοί άνδρες-ηγέτες. Πολιτικοί κανονικοί που δεν υπολόγιζαν τίποτε μπροστά στο δημόσιο και εθνικό συμφέρον. Πολιτικοί ηγέτες που και μόνο η ματιά τους σε συνέτριβε όταν έπεφτε πάνω σου. Ναι, λάθη έκαναν και οι δύο. Ποιος δεν κάνει λάθη; Άλλο όμως να κάνεις λάθη και άλλο να οδηγείς τη χώρα σου εκουσίως στο σημερινό της χάλι. Ναι, η Ιστορία θα τους καταγράψει όλους. Και αυτούς που υπερασπίστηκαν τα ιερά και όσιά μας και όσους παρέδωσαν γη και ύδωρ στους εχθρούς. Εκτός όμως από την Ιστορία, υπάρχει μερικές φορές και το παρόν όπου ξυπνούν οι θύμησες και πάει ο καθένας εκεί που του αρμόζει όσο κι αν νομίζει πως είναι ακλόνητος έχοντας ως πλάτη και συνεργάτες τους κατακτητές…”
Περισσότερα στο link που ακολουθεί: