Πρόκειται για μία πραγματικά ιστορική ημέρα για τη δημοκρατία, για τη δικαιοσύνη, για τους ανθρώπους που έπεσαν θύματα μίας εγκληματικής οργάνωσης, η οποία έδρασε τη τελευταία δεκαετία με τη προβιά κοινοβουλευτικού κόμματος (θα πρέπει να προβληματιστούν ιδιαίτερα όσοι τους έδωσαν την άδεια να υπάρχουν ως κοινοβουλευτικό κόμμα). Σήμερα, η δικαιοσύνη αποφάσισε έπειτα από πέντε και πλέον χρόνια (αυτό θα πρέπει να μας προβληματίσει, ο χρόνος δηλαδή απόδοσης δικαιοσύνης) τη καταδίκη-ενοχή των μελών της εγκληματικής οργάνωσης. Θα πρέπει ωστόσο να περιμένουμε και τις ποινές.

Σήμερα αποφασίστηκε η καταδίκη-ενοχή ενός από τα μακριά χέρια του συστήματος. Το μακρύ χέρι αυτό του συστήματος δεν υπάρχει μόνο στην Ελλάδα, η οποία κατάφερε να τους πετάξει έξω από τη Βουλή (η μοναδική χώρα στην Ευρώπη). Δεν πρέπει να παραβλέπουμε πως στην υπόλοιπη Ευρώπη τέτοιες “δυνάμεις” όχι μόνο δεν είναι εκτός Βουλής, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις κυβερνούν ή συγκυβερνούν ή απολαμβάνουν μεγάλων ποσοστών και πλήρους νομιμοποίησής τους από το σύστημα και τις ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα θα πρέπει να προβληματιστούμε ιδιαίτερα για το ποιος ευθύνεται για τη γέννηση-γιγάντωση αυτού του μορφώματος. αυτής της εγκληματικής οργάνωσης. Πως έφτασε σε αυτό το σημείο δύναμης-αποδοχής από ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας ακόμα και μετά από ισχυρότατες ενδείξεις εγκληματικής δράσης. Ποιος διαφήμισε αυτό το μόρφωμα, ποιος το προώθησε, ποιος το ανέχτηκε, ποιος ενώ το καταδίκαζε στα λόγια επωφελήθηκε από τη δράση του και πολλά άλλα. Σε αυτό το σημείο αξίζει να πούμε πως η σημερινή απόφαση του δικαστηρίου δεν καταδίκασε την ιδεολογία της ΧΑ, αλλά την εγκληματική της δράση. Η δημοκρατία (αν είναι υγιής και λειτουργική) είναι ανεκτική σε όλες τις ιδεολογίες. Ο καθένας είναι ελεύθερος να έχει (στα λόγια) οποιαδήποτε ιδεολογία θέλει. Το αν αυτό είναι επικίνδυνο για τη διασπορά μίσους, μισαλλοδοξίας και άλλων τινών είναι μία άλλη συζήτηση.

Είπαμε πιο πάνω πως σήμερα καταδικάστηκε για εγκληματική δράση ένα από τα μακριά χέρια του συστήματος. Ένα άλλο το είδαμε να δρα (ξανά) σε ζωντανή μετάδοση. Οι λεγόμενοι αντίφα, αντιεξουσιαστές ή όπως αλλιώς αυτοαποκαλούνται (και από όπου κι αν προέρχονται), μία ομάδα που δεν ξεπερνούσε τα 20 άτομα κατάφερε για άλλη μία φορά να διαλύσει μία ειρηνική συγκέντρωση χιλιάδων ανθρώπων που είχαν μαζευτεί ειρηνικά για να να ακούσουν την απόφαση του δικαστηρίου και να χειροκροτήσουν. Απορίας άξιο το πως μία αστυνομική δύναμη χιλιάδων ανδρών δεν κατάφερε να κυκλώσει και να συλλάβει αυτά τα 20 άτομα. Ίσως η αποκάλυψη της ταυτότητάς τους θα μας έλεγε πολλά για το τρόπο λειτουργίας και δράσης του συστήματος.

Οι θεσμοί της ελληνικής πολιτείας θα πρέπει να δώσουν πειστικές απαντήσεις πράγμα που μέχρι σήμερα δεν το έχουν πράξει για πολλά και σοβαρά θέματα. Όπως για παράδειγμα για το πως έφτασε η χώρα μέχρι τη χρεοκοπία και το πως διοικήθηκε μέσα στα χρόνια της χρεοκοπίας, τι συνέβη στα χρόνια της χρεοκοπίας και τι ακόμα συμβαίνει, καθώς θα είμαστε απ’ ότι φαίνεται για πάρα πολλά χρόνια σε καθεστώς χρεοκοπίας, σε καθεστώς ειδικών συνθηκών. Και αυτό θα συμβαίνει όσο οι δημοκρατικές δυνάμεις αυτού του τόπου, οι εκάστοτε ηγεσίες τους, οι παρατρεχάμενοι και πάει λέγοντας δεν αποφασίζουν να δώσουν ξανά πνοή με ένα νέο, δημοκρατικό, δίκαιο, υγιές θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας, με ένα ολοκληρωμένο πειστικό και λειτουργικό σχέδιο ανάπτυξης, στο οποίο θα συμφωνήσουν και θα δεσμευτούν να θέσουν σε εφαρμογή οι εκάστοτε κυβερνήσεις αυτού του τόπου.

Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι ειδικός για να κατανοήσει πως η δημοκρατία δεν είναι κάτι στατικό, κάτι μόνιμο, κάτι που είναι ασφαλές και άτρωτο. Χρειάζεται καθημερινή μάχη για να διατηρείται και να κυριαρχεί προς όφελος των κοινωνιών. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ζούμε σε μια εποχή που ελληνικοί, ευρωπαϊκοί και διεθνείς θεσμοί αναγνωρίζουν επισήμως πως υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας. Λίγα πράγματα κάνουν όμως για να το διορθώσουν. Γιατί το σύστημα που κυριαρχεί στο κόσμο δεν είναι ούτε δημοκρατικό, ούτε δίκαιο, ούτε έχει ως σκοπό την παγκόσμια ειρήνη και ευημερία. Και αυτό είναι ευθύνη όσων έχουν τη δύναμη, τη δημοκρατική νομιμοποίηση για να το αντιστρέψουν, αλλά κάποιοι όχι μόνο δεν το πράττουν, όχι μόνο το αγνοούν, αλλά αρκετοί γίνονται μέρος αυτού του συστήματος.

Δεν χρειάζεται να επικαλείται κάποιος την Ιστορία για να αποδείξει πως ΧΑ και αντίστοιχες εγκληματικές οργανώσεις υπήρχαν, υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν, όπως υπάρχει το καλό και το κακό. Γιατί πολύ απλά ο φασισμός υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει και βρίσκεται σε πολλές κατηγορίες και όχι μόνο σε μαυροντυμένους με κράνη. Ο φασισμός είναι και κοστουμαρισμένος. Και ο φασισμός πάντα γιγαντώνεται και μας δείχνει το αληθινό πρόσωπό του, το πρόσωπο του τέρατος σε περιόδους κρίσεων (εντός ή εκτός εισαγωγικών). Και τις κρίσεις (εντός ή εκτός εισαγωγικών) τις γεννά το σύστημα.

Συνεπώς, η δημοκρατία, οι άνθρωποι που έχουν ορκιστεί να την υπηρετούν και να την προστατεύουν, αλλά και οι ίδιες οι κοινωνίες θα πρέπει να δίνουν καθημερινά τη μάχη κατά του συστήματος. Γιατί το σύστημα γεννά, τρέφει και αιμοδοτεί τις εγκληματικές οργανώσεις. Ναι, για όλους τους δημοκρατικούς πολίτες σήμερα είναι μία ημέρα χαράς και ανακούφισης για τη καταδίκη μίας εγκληματικής οργάνωσης. Δεν θα πρέπει όμως να ξεχνάμε πως πρόκειται μόνο για ένα από τα μακριά χέρια του συστήματος. Και το σύστημα έχει τη τεχνογνωσία, έχει και το τρόπο, αλλά και τη δύναμη να γεννά νέα τέρατα με μεγάλη ευκολία…