«Κοίτα γύρω σου…. κοίτα όλες αυτές τις γυναίκες….

Δεν είναι αδύνατες αλλά ούτε και υπέρβαρες…. Δεν είναι ψηλές αλλά ούτε και κοντές….. Δεν είναι σέξι αλλά δεν είναι και άσχημες. Δεν κάνουν καριέρα αλλά εργάζονται.

Δεν ερωτεύονται αλλά αγαπάνε….Δεν είναι νευρικές αλλά ξέρουν να συζητούν…..Δεν είναι μάνες αλλά αγαπάνε τα παιδιά όλου του κόσμου…σαν δικά τους παιδιά…..Δεν είναι δειλές αλλά είναι αγωνίστριες…..Δεν είναι ντροπαλές ίσως να μην είναι και ελκυστικές αλλά είναι αριστοκρατικές….

Κοίτα γύρω σου όλες αυτές τις γυναίκες…. που ακόμη και αν τα μάτια τους είναι ατσάλι, η αγκαλιά τους είναι ένα τρυφερό καταφύγιο, που μόνο με μια λέξη…. σου δίνουν τον παράδεισο και την κόλαση…. με μια λέξη….σε μια στιγμή….

Και τώρα κλείσε τα μάτια και σκέψου μόνο για μια στιγμή…..τις γυναίκες…. της ζωής σου…..την μάνα σου που σε έφερε στον κόσμο, την αδερφή σου που μοιράστηκες τα μυστικά σου, την κόρη σου τον πρώτο και τελευταίο αληθινό «έρωτα» της ζωής σου, την γυναίκα σου τον συνοδοιπόρο σου στα εύκολα και τα δύσκολα, την φίλη σου, την ερωμένη σου….τι θα ήσουν χωρίς αυτές;

Σκέψου…. μια στιγμή μόνο…. τη ζωή σου…..χωρίς αυτές….

ΦΤΑΝΕΙ ΤΩΡΑ ΞΥΠΝΑ!!!!!

Σε κανέναν δεν αρέσουν οι εφιάλτες…..!!!!!

ΝΑ ΜΑΣ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ …. (την κάθε μέρα και για κάθε μέρα)