“Κι άλλη φορά σε ρώτησα, ραβή, δεν υπάρχει άλλος δρόμος;”

– “Όχι, Ιούδα, αδερφέ μου, άλλος δρόμος δεν υπάρχει”.

-” Μου το λες για να με παρηγορήσεις, για να με κάμεις να σε προδώσω, δίχως να σπαραχτεί η καρδιά μου· λες πως αντέχω, για να μου δώσεις κουράγιο· όχι, όσο ζυγώνουμε στη φοβερή στιγμή, όχι, δεν αντέχω, ραβή μου!”

– “Αντέχεις, Ιούδα αδερφέ μου· ο Θεός να σου δώσει τη δύναμη, όση σου λείπει, γιατί πρέπει· πρέπει εγώ να σκοτωθώ και συ να με προδώσεις· εμείς οι δυο πρέπει να σώσουμε τον κόσμο· βοήθα με.”

Ο Ιούδας έσκυψε το κεφάλι και σε λίγο:

-” Αν ήταν εσύ να πρόδινες το δάσκαλό σου, θα το ‘κανες;”

Πολλήν ώρα έμεινε ο Ιησούς συλλογισμένος· τέλος:

-” Όχι”, είπε,” φοβούμαι πως δε θα μπορούσα· γι’ αυτό κι ο Θεός με λυπήθηκε και μου ‘δωκε το χρέος το πιο εύκολο: να σταυρωθώ.”