“Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν”. Αυτή είναι μία φράση του Θουκυδίδη, με την οποία θέλησε να τονίσει τη θλιβερή αδυναμία της Αθηναϊκής Ηγεμονίας ή Πολιτείας αν προτιμάτε να συνειδητοποιήσει τους πραγματικούς κινδύνους για την ίδια, την αδιαφορία της για το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου, την αδυναμία ιεράρχησης αναγκών και σκοπών της Πολιτείας.
Μιλάμε για το Θουκυδίδη, για την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, την οποία η σύγχρονη “ελληνική πολιτεία” προσπαθεί με κάθε τρόπο να σβήσει από το χάρτη, να καμωθεί πως δεν υπήρξε ποτέ, προς τέρψη όλων όσων επιθυμούν ένα ψευδεπίγραφο παγκόσμιο “πολιτισμό”, γνωστό ως παγκοσμιοποίηση προφανώς. Μία Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, η οποία θαυμάζεται και διδάσκεται ως βάση, ως τρόπος σκέψης και επίλυσης προβλημάτων σε όλα τα μεγάλα Πανεπιστήμια σε ολόκληρο το κόσμο.
“Η Ελλάς ευγνωμονούσα”, θα μπορούσε να είναι ο ειρωνικός τίτλος του άρθρου. Μόνο ντροπή μπορεί να νιώσει κάποιος που αγαπά αληθινά τη χώρα του από αυτό που περιγράφεται στο ρεπορτάζ, από αυτό που επέλεξαν να κάνουν κάποιοι την ώρα που η Ελλάδα και οι πολίτες βρίσκονται μεταξύ σφύρας και άκμονος.
Για ποιους λόγους χαίρεται και πανηγυρίζει η Ελλάδα; Μήπως γιατί επιβεβαιώνει την ισχυρή επιθυμία κάποιων να μας μετατρέψουν οριστικά και αμετάκλητα σε γκαρσόνια του πλανήτη; Μήπως γιατί θα πρέπει εθελόδουλα να υποδεχόμαστε και να υπηρετούμε τους πολίτες εύπορων χωρών, οι οποίοι έχουν, σε αντίθεση με τους Έλληνες, το δικαίωμα των διακοπών και της χαράς της ομορφιάς της Ελλάδας;
Μήπως γιατί οι Έλληνες δεν έχουν το δικαίωμα όχι μόνο στον εσωτερικό τουρισμό, αλλά τους στερούμε και το δικαίωμα του εξωτερικού τουρισμού, να ταξιδέψουν, να χαρούν ομορφιές και άλλων χωρών, να γνωρίσουν άλλες κουλτούρες, άλλους πολιτισμούς, άλλο τρόπο σκέψης, να συγκρίνουν το πως λειτουργούν και ζουν οι ξένοι και πως εμείς; Μήπως γιατί τα χρήματα από τα έσοδα θα πάνε στις τσέπες των μεγαλοκαρχαριών του χώρου, ενώ οι εργαζόμενοι θα πάρουν ψίχουλα σε μία ούτως ή άλλως χαμένη τουριστική περίοδο για το 2020;
Μήπως γιατί θα έλθουν ξανά μεθύστακες από το εξωτερικό, οι οποίοι θα κάνουν τα γνωστά αίσχη, όπως κάθε χρόνο, μη σεβόμενοι τη χώρα που τους φιλοξενεί και τους ντόπιους; Μήπως γιατί ο τουρισμός είναι το μόνο που μπορούμε να έχουμε και να βγάζουμε προς τα έξω, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το κάνουμε καλά και το αξιοποιούμε σωστά;
Μήπως γιατί εκτός του τουρισμού, με τις όποιες στρεβλώσεις του, δεν έχουμε ή δεν θέλουμε να έχουμε κανένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης της χώρας; Μήπως γιατί είμαστε πρώτοι στα πανηγύρια ή μόνο για τα πανηγύρια;
Αναμφίβολα, ο τουρισμός είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι συνεισφοράς στην εθνική οικονομία, προσφέρει κάποιες θέσεις εργασίας (όχι με καλή αμοιβή για τους εργαζόμενους σε σχέση με το κέρδος) και υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να συνεισφέρει και στη καλή προβολή της χώρας στο εξωτερικό και να προσελκύσει ποιοτικούς τουρίστες.
Λέμε υπό προϋποθέσεις γιατί ακόμα και ο τουρισμός στην Ελλάδα δεν λειτουργεί σωστά και εκπέμπει το λάθος μήνυμα προς τα έξω. Δεν θα μπορούσαμε να δώσουμε ένα άλλο μήνυμα με έναν άλλο τρόπο λειτουργίας και αξιοποίησης του τουρισμού; Δεν θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε σε δημιουργία Πανεπιστημίων (ακόμα και ιδιωτικών) στην ελληνική επικράτεια αποκλειστικά για ξένους φοιτητές με γνωστικό αντικείμενο κλασικές σπουδές και άλλες επιστήμες, τις οποίες δίδαξαν οι Έλληνες στην ανθρωπότητα;
Αλήθεια πόσο κέρδος θα είχαν οι εργαζόμενοι και το ελληνικό κράτος σε έσοδα (και όχι μόνο) από τη μόνιμη παραμονή για τουλάχιστον 4 χρόνια ξένων φοιτητών στη χώρα μας; Δεν θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε στη δημιουργία μουσείων και λαογραφικών μουσείων στην ελληνική επικράτεια; Αλήθεια πόσο κέρδος θα είχαν ιστορικοί, φιλόλογοι, αρχαιολόγοι και άλλες ειδικότητες, αλλά και το ελληνικό κράτος από μία τέτοια κίνηση;
Δεν θα μπορούσαμε να επιδοτήσουμε νέους (και όχι μόνο) άνεργους για τη δημιουργία περισσότερων τουριστικών καταλυμάτων και υποδομών, αναπτυγμένων συμμετρικά στην ελληνική επικράτεια ώστε να σπάσει ο υδροκεφαλισμός της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Λάρισας, της Πάτρας, του Ηρακλείου κλπ; Αλήθεια αυτό δεν θα μείωνε ακόμα περισσότερο τα ποσοστά ανεργίας που θυμίζουν εμπόλεμη ζώνη;
Ξέρετε πόσες ακόμα δημιουργικές προτάσεις θα μπορούσαν να πουν πολλοί άνθρωποι; Πολλές, Πάρα πολλές. Όμως φαίνεται πως είναι συνειδητή “στρατηγική” επιλογή αυτών που ορίζουν τις τύχες μας για δεκαετίες πως δεν θέλουν μία ελεύθερη, ανεξάρτητη, δημιουργική, αναπτυγμένη χώρα με ισχυρή οικονομία και πολίτες που ευημερούν.
Θέλουν το ακριβώς αντίθετο για να κάνουν τις χάρες κάποιων άλλων εντός και εκτός συνόρων, αρκεί αυτοί και οι κολλητοί τους να κρατούν τα οφίτσια και να απολαμβάνουν τα προνόμια που απορρέουν από αυτά. Γι’ αυτό και επιλέγουν αυτούς που επιλέγουν, οι οποίοι αποτυγχάνουν ξανά και ξανά και ξανά και πάλι οι ίδιοι είναι που ανακυκλώνονται…
Ξεκινήσαμε με Θουκυδίδη και τι καλύτερο από το να κλείσουμε με Θουκυδίδη. Βλέπετε η Αρχαία Ελληνική Γραμματεία μπορεί να δώσει απαντήσεις ακόμα και χωρίς προσαρμογές στη σύγχρονη ζωή. Έλεγε λοιπόν ο Θουκυδίδης: “ησυχίαν είχεν ο Δήμος και αντέλεγε ουδείς, δεδιώς και ορών ότι πολύ το ξυνεστηκός”. Δεν χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο…”
Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο που ακολουθεί