Reposted from Tasos Sidiropoulos

From Dimitris Kouloumpis

Στις 20 Αυγούστου 1948 άρχισε το ανταρτοδικείο στο οποίο δικάστηκε η Ελένη Γκατζογιάννη, μαζί με άλλες δύο γυναίκες. Στις 28 Αυγούστου 1948 η Ελένη Γκατζογιάννη, 41 ετών, με την γυναικαδέλφη της Αλέξω, 56 ετών, τουφεκίστηκαν από τους κομμουνιστές ύστερα από καταδίκη τους σε θάνατο από το ανταρτοδικείο, με την κατηγορία ότι ”κατέστρωσε την απόδραση από το χωριό τεσσάρων παιδιών της, καθώς και της μάνας της, της αδελφής της και της ανιψιάς της” για να γλυτώσουν από το παιδομάζωμα των κομμουνιστών.

Χρόνια αργότερα (1983) η ιστορία της θα γίνει βιβλίο από τον Ελληνοαμερικανό συγγραφέα και δημοσιογράφο (The New York Times) γιο της Νικόλαο Γκατζογιάννη με τίτλο “Ελένη” που θα μεταφερθεί στην μεγάλη οθόνη από τον Πήτερ Γέητς (“Bullitt“, “Ο Βυθός”) με τον Τζων Μάλκοβιτς στον ρόλο του γιού και με την Κέητ Νέλλιγκαν στον ομώνυμο ρόλο.

Η ταινία (1985) που πολεμήθηκε από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου και τη μεγαλύτερη μερίδα του τύπου στη σοσιαλιστική Ελλάδα του 1985, αγαπήθηκε από την πλειοψηφία του τύπου στο εξωτερικό. Η “Ελένη” μεταφράστηκε σε είκοσι έξι γλώσσες, προτάθηκε για καλύτερη βιογραφία από την Εθνική Ένωση Βιβλιοκριτικών και έλαβε το βραβείο Heinemann ως το καλύτερο βιβλίο του 1984, από τη Βασιλική Λογοτεχνική Εταιρεία της Μεγάλης Βρετανίας,

Η ταινία προβλήθηκε μόνο για λίγες ημέρες στην Ελλάδα, αλλά λόγω απειλών, ξυλοδαρμών και προπηλακισμών των θεατών από τους οργανωμένους οπαδούς του ΚΚΕ, τελικώς η προβολή της διεκόπη. Η ταινία, ουσιαστικά τελεί ακόμα υπό καθεστώς (ημι)απαγόρευσης προβολής στην Ελλάδα. Δεν έχει προβληθεί ποτέ από κρατικό ή δημοτικό τηλεοπτικό σταθμό, αλλά πλέον μπορείτε να τη δείτε στο youtube, εδώ: